به گزارش فرهنگامروز به نقل از ایرنا، عبدالجبار کاکایی، با اشاره به تلاش شعرای جوان برای نوآوری در صورت و زبان شعری افزود: اکنون شعر جوانان از نظر محتوایی دستاورد چندانی نداشته است، این ضعف هم در سایه نوآوری های زبانی لاپوشانی می شود.

به گزارش روابط عمومی پایگاه حوزه هنری، وی اظهار کرد: این در حالی است که در مباحث شاعری هم تلاش های صورت گرفته، نتوانسته به اتفاق قابل توجهی مورد توجه قرار گیرد.

کاکایی با اشاره به زبان شعر شاعران پیشکشوت اضافه کرد: زبانی که سیمین بهبهانی داشت با نحوه خاص خود برای ارائه مفهوم ویژه ای بود، اما امروز در ساحت زبان چنین دستاوردی وجود ندارد.

وی با اشاره به ورود واژه های جدید به شعر جوانان، توضیح داد: اغلب تلاش های زبانی که در دوره ما صورت گرفته به طور معمول محدود به وارد کردن واژه های جدید به شعر است. مانند دوره مشروطه که عده ای می پنداشتند با به کارگیری واژه های مدرن می توانند محتوای مدرنی را به وسیله شعر ارائه دهند.

این شاعر در ادامه به بررسی محتوای شعرهای جوانان پرداخت و گفت: اگر قرار باشد اتفاقی در محتوای شعر جوان محقق نشود، تلاش های زبانی هم مسلما نتیجه بخش نخواهد بود، تلاش در عرصه زبان به مانند بسترسازی برای رودخانه ای است که از کوه سرچشمه نگرفته و آبی ندارد، هرچند بستر خوبی داشته باشد. اما اگر رودخانه از سرچشمه با قوت سرازیر شود خود بسترسازی هم خواهد کرد.

کاکایی افزود: امروز چشم امیدی به شعر نیست، ناامیدی به دلیل فراهم نبودن فضای تفکر در میان جوانان بوده، جریان تفکر یکنواخت است، در این یک نواختی که صداهای مختلفی شنیده نمی شود تفکر رکود می کند و به طور طبیعی شعر هم از رکود فضای تفکر پیروی می کند.

این شاعر درباره جشنواره های شعر و ادبیات جوان اظهار کرد: کارکرد جشنواره ها باید مد نظر قرار گیرد و خروجی کار بررسی شود. 

کاکایی ادامه داد: اگر داوری ها صرفا برای انجام ماموریت سازمانی جشنواره ها باشد و به استعدادها توجهی نکند، عملکرد مسابقه ها و جشنواره ها دیگر چشم گیر نخواهد بود.